Een vraag die ik vaak tegen kom is "Vertel ik het wel of vertel ik het niet?". Een soort van uit de kast komen met betrekking tot hoogbegaafdheid.
Er heerst een raar soort van taboe op hoogbegaafdheid. Je kiest er niet voor om hoogbegaafd te zijn, je wordt er mee geboren. Waarom kun je het dan niet gewoon vertellen als je het weet?
Ik begrijp daar niets van. Het wordt hoog tijd dat het normaal is dat je het kunt vertellen in plaats van het voor je te houden en daarmee in een soort van isolement raakt. Hoogbegaafden worden gezien als een soort van supermensen, en dat is wel het laatste wat een hoogbegaafde is. Ja ze zijn slimmer als de gemiddelde mens, maar dat wil niet zeggen dat ze alles kunnen.
Zelf heb ik een paar jaar geleden besloten om uit de kast te komen. Ik heb verteld dat ik hoogbegaafd ben. Ik heb daar eigenlijk alleen maar positieve reacties op gekregen en ook een soort van begrip. Mijn ervaring is dat het mij geholpen heeft in mijn werk. `ze snappen dat ik geen zin heb in koffiepraatjes en dat ik graag mijn werk doe en dan nog het liefst in ruimte waar ik zo min mogelijk wordt afgeleid door lawaai.
Ik om ook mensen tegen die het niet vertellen omdat zij daar een soort van schaamte op hebben zitten. Bang dat ze anders gevonden worden, maar ja ze zijn al anders. 98% van de bevolking is niet hoogbegaafd...
In mijn praktijk hoor ik vaak allerlei argumenten die meestal te maken hebben met het nog ontkennen van het feit dat ze hoogbegaafd zijn. Dat is een proces waar ik ze dan door heen begeleid. Het kunnen vertellen aan anderen dat je hoogbegaafd bent, is dan vaak een opluchting.
Als mensen mij die vraag stellen heb ik meestal een tegenvraag: "Wat levert het je op als je het wel vertelt, en wat levert het je op als je het niet vertelt?".
Eigenlijk wil ik deze blog niet te lang maken deze keer. In plaats van mijn ervaringen en theorieën neer te zetten in deze blog, wil ik graag jullie eigen ervaringen horen zodat ook anderen van jullie kunnen leren.
Daarom heb ik de volgende vraag aan je:
- Heb jij verteld dat je hoogbegaafd bent?
- zo ja, waarom heb je het verteld en wat was je ervaring, en wat heeft het je gebracht?
- zo nee, waarom niet?
Dus laat je reactie achter en vertel jou ervaring. Ik hoop dat er steeds meer mensen uit de kast zullen komen
.
'Uit de kast komen' moet je in eerste instantie naar jezelf toe doen, je moet zelf overtuigd raken van je hoogbegaafdheid. Toen ik het aan een paar familie leden vertelde kreeg ik wel positieve reacties (m'n zus werd zich ook bewust van haar hb zijn hierdoor). Aan vrienden heb ik het nog niet zo overtuigend gebracht dát ik hb ben, maar meer zo van 'het zou kunnen dat... Ik twijfel of ik het op mijn werk wel moet vertellen. Het verklaart wel een heleboel, echter hoe zullen ze gaan reageren? Gaan ze het zien als een excuus van mij voor mijn 'disfunctioneren', zullen ze een te hoge verwachting gaan hebben want hoogbegaafd is niet gelijk aan een super mens maar zo kijken veel mensen er nog wel tegen aan (deed ik zelf ook). Ik wacht nog even met het verder 'uit de kast komen', dat lijkt mij voor dit moment het beste.
Hallo Jan,
Ik ben tegen een heel select aantal mensen "uit de kast" gekomen. De algemene reactie was niet positief.
Mijn ervaring is dat het al gauw gezien wordt als opschepperij of het wordt gewoon niet geloofd.
Ik wil het ook niet gebruiken als excuus voor wat er anders is aan mij omdat mensen mij regelmatig niet begrijpen.
In deze maatschappij waarin alles wat fout is uitvergroot wordt en alles wat goed is als vanzelfsprekend wordt genomen is het heel moeilijk om als "vreemdeling" je staande te houden. Daarom heb ik besloten om het niet meer te delen met anderen. Ze begrijpen het vaak toch niet.
Groeten,
Judith
Dag Judith,
Jammer dat je deze reacties hebt gehad. En helemaal jammer dat je besloten hebt het niet meer te delen.
Het kan ook liggen aan de wijze waarop je het verteld, of in welke omstandigheid. Ik zeg niet dat jij het niet goed gedaan hebt, dat kan ik namelijk niet weten.
Misschien kun je onderzoeken waarom je de reacties hebt gehad zoals jij ze hebt gehad.
Ik ervaar ook een aanname in je stelling dat in deze maatschappij alles wat fout is wordt uitvergroot. Zelf heb ik die ervaring niet, en ik denk velen met mij.
Waar hoogbegaafden goed in zijn is om een tegenslag direct om te zetten in dit was zinloos dit ga ik nooit meer doen. Daarmee ontneem je in mijn ogen jezelf maar ook de ander jouw talenten.
Mijn volgende blog gaat waarschijnlijk over het vertellen aan anderen en hoe je dat doet, misschien heb je daar wat aan.
Groet
Jan
Hoi Jan, ik ben zelf nog niet volledig overtuigd dat ik het ben of nog in de ontkennende fase. Ik heb wel een aantal keren verteld dat ik het ben en daar kreeg ik soort van 'nauwelijks' reactie op.
Maw het heeft me nog niets gebracht. Misschien heb ik het niet overtuigend genoeg gebracht omdat ik er zelf nog amper in geloof.
Goeie titel van je blog Jan!
groeten, Hugo Bakker
Hoi Hugo,
Dat kan er inderdaad mee te maken hebben. Als je zelf ergens niet in gelooft is het lastig om bij anderen geloofwaardig over te komen.
Misschien toch zelf eerst nog echt op onderzoek? Of het laten zo als het is. Misschien was het moment van vertellen niet het juiste moment of de setting niet optimaal.
Ik zou zeggen laat het zijn beloop. Je merkt zelf wel wanneer het wel belangrijk wordt om het te delen.
Groet
Jan